हस्तका रेखीहरु नि परिव्रतन हुँदो रहेछ,
समाएको औजार अनुसार ।
अनि नयाँ रेखीहरू बुनिँदो रैछ ,
कुनै मेटिदो रैछ,
कुनै बदलिँदो रैछ ।
हरेक अन्तरालमा नयाँ छवि पलाउँदो रै छ ।

18th march2016

जीवनको उपहारहरूमा,
अनुभुती यो बाँचेको,
रहरका रंगहरुले,
भावनाका भग्नावशेस सिंगारेको,

देखिन नसकिने महसुसका आकारहरू
वायुभरि फैलिएर
कैले छहारी
कैले विकार दिँदै
भावनाको यो भग्नावसेस पूजेको ।

एउटा गोप्य संसार भित्र,
जहाँ म छुँ,
मेरा रहर छन्
पाप र पण्य बीचको खुला मैदान छ,

जहाँ म छुँ
र मेरो नांगो देउता छ ।

त्यहीँ भग्नावशेसको भित्र
भावनाहरु माझ
भावनाहरुबाट टाढा
अनि एकल,
सही र गलत बीच
जहाँ मेरो प्राण इमान्दार छ ।

The uncomfortable truth about growing up is seeing your parents growing old.
And seeing your loved ones getting dispersed. We adjust with time but the sentiments of nostalgia brings in us this beautiful discomfort attached with smell of everyone and everything and every places that we have come across and been to. And we accept that we can not do anything but wonder in our memories of future. 
With every passing time, as i become older and the numbers i have existed for increase, this reflective realisation of being compassionate and family love, the few close friends bond becomes the most precious blessings that I have ever earned, a goal that satisfies me the most. It is almost like saying the true beauty is in the detail and details are in little things

त्यो ढोका बन्द गरेको लामै भयो झै लाग्यो,
खोलुँ भन्दा नि जानिन,
नखोलुँ भन्दा नि सकिन।
अब त आफैँलाई पत्ओ छैन
त्यहाँ लुकेको भग्नावशेश् बारे ,
सायद प्रकाशको छिट्आ
उमकिनेथ्यो कि.?
सायद गुम्सिएका बस्तुहरू सहजले फुत्किनेथ्यो ?

ताल्चा छिर्ने दुलै नजम्मिए.-
त्यहीँ नियालि हेर्ने थे
समयको तिव्र गतिले बुनेका
अट्टेरी जालोको वास्तविक्ता स्मरण
गर्नेथेँ ।
अनि फेरि द्वार खट्खट्आउँथे,
मुक्ति दिन आएको भनि भित्रका कर्णहरूलाई सुनाऊँथे ।।

जीवन छोटो छ,
पानाहरु निरन्तर पल्टिरहेछ;
कथाहरु दैनिकीले सजिरहेछ ,
छेउको मैन बति्  मधुर बलिरहँदा,
मसिले सोचका बृतचित्र कोरिरहेछ ।

नयनहरुले दुरको आकृति केलाउन खोजेझै
मस्तिस्कलाई एकाग्र पार्दै,
व्रतमान परिस्थितिबाट मुक्त भइ अन्य  कतै आत्मिय नगरीको सेरोफेरोमा...
अल्झेका गाँठोहरु सुरिलो लयले फुकाँउदै ।
हृदयबाट सृजित् शब्दहरुले पल्टिँरहेका पानाहरुलाई चोखो अर्थलेपुज्दै,
छिनमा शान्तिको वर पाएसरि,
सारा मनको भार बिसाइ,
आफुभित्रको देउता रमाएर
आशिसको वर्साले मेरो मन्दिर पुणः
पवित्र र दर्हो पार्दै ।
त्यहीँ मसिको जादुमा विश्वास राखेर ,
हरेक नयाँ पानाकोलागि तयार हुँदै -

जीवन छोटो छ
तर कथा मेरो मसिले रंगिनेछ ।

:)

Euta sano pal ni yaad ma kudiyos,
Kunai din sara hos harayechu vaney atitka panaharu yaad ka subas bokeko batas sanga paltiyos,
Feri mastiska ko kunai kunama dhakdhakayejhai.
Jhalko aos,
Tehi tita-mitha afuley jiyeka jiwanka chyanharuko jhajhalkoley euta amulya muskan muhar ma rangaidiyos,
Kunai drishya kata kata sapana jhai,
sapana ho ya bipana jhai,
Mero atit ma fakreko ful jhai,
Ya kunai sochaima magna huda gaseko rachana jhai,
Birsieko palharu- euta mitho paheli jhai,
Muskan ley metai sara pidako var ekchin birsera mukta vaejhai!

10/september 2015

Moments die every second but they are kept alive by memories,
Memories trigger capsules that slowly releases fumes, foams and spray of moments,
Capsules that incorporates seasons in a poetic manner.
As though it has been there to paint characters of those moments that releases in our memories so that the memories we encounter becomes an art of depth, an art of life, something beyond words and something that you can touch only through your soul bringing particular colour, particular smell and particular image or particular sense as we picture each, housing fragments according to their hierarchy so that it becomes very personal, abstract but engaging, questioning, answering, Racing, relaxing , all in all an exhibit that pacifies your soul.